Wat drijft me?

Soms vragen mensen me wel eens wat me drijft om me te verdiepen in zaken die ogenschijnlijk onbelangrijk zijn. Ogenschijnlijk. Want wat voor de één onbelangrijk is is voor de ander iets wat een ondefinieerbare aantrekkingskracht bezit.

Als kind was ik al nieuwsgierig naar de relaties tussen mensen en waarom mensen doen wat ze doen. Ik keek hoe ze aten, bewogen, praten en wat al niet meer. Op school was ik een dromer volgens sommige leraren als ik me weer eens visueel inbeelde hoe het toch zou zijn als...

Een idealist werd ik ook wel genoemd. Altijd het beste voor iedereen willen kost energie en je komt niet aan jezelf toe was iets wat ik ook wel eens hoorde toen ik me al in de wereld van de fitness begaf.
Ook kwam ik er toen achter dat niet iedereen die in deze branche werkt met dezelfde drive werkte als ik deed. In ieder geval niet met dezelfde beleving.

Die beleving zorgde ervoor dat ik iedereen die me een vraag stelde op het gebied van voeding - waar ik me inmiddels bijna 24 uur per dag in verdiepte - en/of beweging voorzag van een vaak uitgebreider advies dan velen wilden horen.

Al snel had ik door dat mijn drive niet zozeer het trainen van mensen was. (iedereen met een vlotte babbel en een beetje anatomisch inzicht kan een fitnesstoestel uitleggen in een fitnesscentrum. Geen probleem.

In de club waar ik werkte kreeg ik de ruimte om met mensen te werken die meer wilden. En zo kreeg ik de opdracht om afslankcursussen te organiseren voor de leden van de club die hierin geinteresseerd waren.

Hoewel het in menig opzicht een uitdaging voor me was zoals de introductieavond van de cursus waar ik voor dik 100 mensen de cursus uiteenzette genoot ik vooral van de wetenschap dat ik nu in staat zou zijn om vele tegelijk te kunnen helpen met hun overgewicht. Hun probleem en ik zou ze helpen er vanaf te komen.

Dat er na de eerste 2 weken nog maar de helft zat verbaasde me niet echt. In de fitnesszaal had ik al eerder ervaren dat zeggen en doen ver uiteen liggen bij veel fitnessbeoefeneraars.

In plaats van me te storen aan de afvallers van de cursus, concentreerde ik me op de doorzetters en was dankbaar dat ze de inzet en dus energie teruggaven. Het deed me goed. Het deed me zo goed dat elke cel in mijn lichaam me toeschreeewde: 'Ga hier meer mee doen.'En zo geschiede. Ik gaf me op voor de curus Orthomulucualaire voeding waar ik vooral leerde dat gezondheid in potjes wordt verkocht en las behendig om deze commerciële aanbevelingen heen om zonder examen te doen toch weer een stuk wijzer te worden over voeding en het mensenlijk lichaam.

Als er iets is wat ik er van geleerd heb dan is het wel dat alles bij/in de kern begint. De cel van het lichaam waaruit we opgebouwd zijn en die we ziek kunnen maken door slechte voeding en een tekort aan beweging én dezelfde cel die we ook gezond kunnen maken door volwaardigere voeding te nuttigen en precies genoeg beweging te nemen zodat je voelt dat je goed bezig bent.

Personal Training was vervolgens de mogelijkheid om mijn filosofie omtrent voeding en beweging toe te kunnen passen in een 1:1 situatie.
Een Personal Training concept wat ik zelf opzette was naar verwacht toch niet waar ik mijn ei in kwijt kon mede dankzij de beperkingen in de club waar ik toen werkte.

Aangezien mijn motto is dat je zoveel mogelijk je dag moet zien te vullen met werkzaamheden waar je gelukkig van wordt en ik dat niet meer was besloot ik uit te vliegen en fulltime voor mezelf te beginnen. Een lastige klus omdat ik erachter kwam dat ik meer bezig was met mentale coaching dan de daadwerkelijk fysieke trainingen en voedingsadviezen.

Inmiddels is mijn conclusie dat personal is wat het is. Persoonlijke aandacht en begeleiding afhankelijk van wat de persoon in kwestie nodig heeft.

En die benadering, ik noem het ook wel de back to basic benadering heeft me doen beseffen hoe wonderbaarlijk mensen in elkaar steken. Door ze letterlijk beter te leren kennen kan ik ze ook helpen zichtzelf te helpen.
En dat helpt.

Wat me drijft is het feit dat ik krachtige informatie in me heb die ik kan toepassen op een ieder die daar iets mee wil doen. Simpele informatie die door een ieder toe te passen is en je laat zien dat je geen pillen,supplementen nodig hebt als je wilt afslanken.

Op dit moment ga ik nog een stapje verder en ben ik de studie gestart Voeding en Gezondheid aan de Open Universiteit hier in Leeuwarden. Pittig, maar mijn nieuwsgierigheid naar de onderwerpen zorgt ervoor dat de informatie gemakkelijker blijft hangen.

Zo is er de relatie voeding-hersenen bij kinderen en zoals velen van jullie weten geloof ik niet in het gebruik van onnodige "geneesmiddelen" om kinderen rustig te houden bij gedragspatronen die gelabeld worden met bijvoorbeeld ADHD.

Machtig interresant.
Het houdt me hongerig en verleid me eenvoudig om informatie over deze onderwerpen op te diepen en te verspreiden.


Ik wil je uitdagen. wat drijft jou? Waar leef je voor, naast het liefhebben van je partner en er helemaal zijn voor je kinderen? Waar leef je voor? Wat geeft je ongelofelijk veel energie elke keer wanneer je er mee in aanraking komt?

Daar ben ik nieuwsgierig naar...